czwartek, 1 listopada 2018




1 Listopada 2018r.
Drochtersen _Assel

Koniugacja

ja minę
ty miniesz
on minie
mijamy
mijamy

woda liście umyła olszynie

nad wodą
olszyna
czerwona
zmarzła moknie
mijam
mijasz
mija
a zawsze tak samotnie

minąłeś
minęłam
już nas nie ma
a ten szum wyżej
to wiatr
on tak będzie jeszcze wieczność wiał

nad nami
nad wodą
nad ziemią


Halina Poświatowska



5 komentarzy:

  1. „Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o za­pachu mo­jego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet pus­te miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.” H. Poświatowska.

    OdpowiedzUsuń
  2. Witaj Leśna Pani. Myślę że każdy z nas, pozostawia jednak jakiś ślad po sobie. Jest nim chociażby najmniejsze ziarenko pamięci. Mam też nadzieję, że zawsze znajdzie się ktoś kto będzie o nie dbał, by wyrosło z niego piękne drzewo lub kwiat. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  3. Wiatr poniesie w dal nasze myśli, troski, zmartwienia...

    OdpowiedzUsuń
  4. I tylko szum wiatru przypomni innym o naszym istnieniu...
    serdecznie pozdrawiam i życzę wszystkiego dobrego w Nowym Roku, Niech ten rok będzie dla nas dobry

    OdpowiedzUsuń
  5. Miło Cię "usłyszeć" dziękuję za ciepłe słowa

    OdpowiedzUsuń